라틴어 문장 검색

Amaritudo animae vinum multum potatum in irritatione et ruina.
(불가타 성경, 집회서, 31장39)
Sed ut densum arbustum commendabile fructu et decore est, sic ubi vetustate rarescit, pariter inutile et invenustum est.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 6장 37:1)
Sunt etiam suapte natura pretio commendabiles pullus atque fuscus, quos praebent in Italia Pollentia, in Baetica Corduba.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 2장 4:1)
Ergo saepta pudicitia agunt, nullis spectaculorum illecebris, nullis conviviorum irritationibus corruptae.
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 19장 1:1)
Hinc procedit ipsa ex praeterito, lux est cuiusdam fundantis memoriae, illius Iesu vitae, ubi eius plane commendabilis amor est manifestatus, qui mortem vincere valet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:7)
Quare Magisterium iugiter loquitur oboediens Verbo originario, in quo reponitur fides, et est commendabile quoniam Verbo committitur quod audit, custodit et explanat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 94:5)
Ad amicitiam fert illum nulla utilitas sua, sed naturalis inritatio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 17:4)
Invenio qui dicant inesse naturalem quandam irritationem animis commutandi sedes et transferendi domicilia;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 32:1)
Nam si quis pallorem et lacrimas procidentis et irritationem umeris obsceni altumve suspirium et oculos subito acriores aut quid his simile indicium adfectus animique signum putat, fallitur nec intellegit corporis hos esse pulsus.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 16:1)
et irritatio quidem animorum ea prima fuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 153:2)
multa in eo et dexteritas et humanitas visa, quae commendabilia apud Africanum erant, virum sicut ad cetera egregium, ita a comitate, quae sine luxuria esset, non aversum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 78:2)
intestinis externisque praeterea multis caedibus infamem nec ullo commendabilem merito praeferebant vulgo civitates tam pio erga propinquos, tam iusto in cives, tam munifico erga omnes homines regi, seu fama et maiestate Macedonum regum praeoccupati ad spernendam originem novi regni, seu mutationis rerum cupidi, seu quia omnia non obiecta esse Romanis volebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 45:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION